Korona Europy – podsumowanie i powrót AD 2025

Podczas zimowej eksploracji na Uralu Subpolarnym

Ale o co chodzi?

W roku 2006, czyli na samym począteczku mojej fascynacji górami, zdobywam nieco przypadkiem (w dżinsach i glanach po śniegu) najwyższy szczyt Wielkiej Brytanii – Ben Nevis.

Po powrocie do domu w Internecie natrafiam na informacje o Koronie Europy, czyli liście najwyższych punktów każdego europejskiego państwa. Dowiaduję się również, że mam już na koncie 2 szczyty z tej listy: wspomniany wyżej Ben Nevis (2006), oraz Śnieżkę (2002, zimą, również w glanach i sztruksach i również „przypadkiem”), która jest najwyższym szczytem Czech.

Postanawiam wówczas zdobyć pozostałe, a realizacja planu w kolejnych latach wyglądała następująco:

2002

1. Czechy

2006

2. Wielka Brytania / Szkocja
3. Rumunia
4. Grecja

2007

5. Ukraina
6. Polska
7. Niemcy
8. Austria

2008

9. Serbia
10. Kosowo
11. Czarnogóra
12. Chorwacja
13. Słowenia
14. & 15. Francja / Włochy
16. Liechtenstein

2009

17. Norwegia
18. Finlandia
19. Bośnia i Hercegowina
20. Węgry
21. Andora

2010

22. & 23. Macedonia / Albania
24. Bułgaria
25. Irlandia
26. Szwajcaria

2011

27. Rosja
28. Hiszpania
29. Portugalia

2012

30. Słowacja

2014

31. Islandia

2016

32. Litwa

2017

33. Szwecja

2018

34. Holandia
35. Belgia
36. Luksemburg

2025

37. Dania

Pozostałe państwa (niezdobyte)

38. Turcja
39. San Marino
40. Kazachstan
41. Mołdawia
42. Białoruś
43. Estonia
44. Łotwa
45. Malta
46. Monako
47. Watykan

Kontrowersje + Bonusy (niezdobyte)

Dania (Wyspy Owcze)
Rosja (Kaukaz)
Portugalia (Azory)
Cypr
Anglia
Irlandia Północna 
Walia
Hiszpania (Wyspy Kanaryjskie)
Włochy (Mont Blanc de Courmayeur)

Scroll to Top